ضمایر



ضمایر فاعلی- به جای اسم‌هایی قرار می‌گیرند که در حالت فاعلی باشند. مثل:

1-رضا این داستان را می‌خواند.

2-او این داستان را می‌خواند.

ضمایر فاعلی عبارتند از :

ضمایر



ضمیر اول شخص مفرد I همیشه باید با حرف بزرگ نوشته شود.

ضمایر مفعولی- به جای اسم هایی قرار می‌گیرند که در حالت مفعولی باشند.مثال:

من آن را مینوشم.

 I drink it.

من هر روز صبح ایشان را می‌بینم

. I see them every morning



ضمایر شخصی مفعولی عبارتند از:

ضمایر



من او را دیروز دیدم.

I saw him yesterday.

 

او هفته گذشته آن کتاب را به من داد.

He gave me that book last week.

 

من او را هرروز میبینم.

I see her every day.



Personal pronouns  ضمایر شخصی

He went with me to meet them.

ضمایر انعکاسی

ضمایر ملکی

صفات ملکی

ضمایر مفعولی

ضمایر فاعلی

Myself

Yourself

Ourselves

Themselves

Himself

Herself

itself

Mine

Yours

Ours

Theirs

His

Hers

Its

My

Your

Our

Their

His

Her

its

Me

You

Us

Them

Him

Her

it

I

You

We

They

He

She

It

 

وقتی شخصی یا چیزی که درباره‌اش صحبت می‌شود معلوم باشد به جای اسم از ضمیر استفاده می‌شود.



ضمایر مفعولی

پس از حرف اضافه

Would you like ti come with us?

Do you live near them?

Could you send them direct to me, please?

 

پس از فعل (be)به جای ضمیر فاعلی

Who broke that window?

:It wasn ̓̓̓̓̓̓̓̓̓t me.

 

پس از to و for با افعال show, take, pass, lend, send, give, wake

Can Eva send them to me, please?

Tony made it for her.



توجه

Yourself به یک نفر و

Yourselves به بیش از یک نفر دلالت می‌کند.